
ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก เป็นแบบฟอร์มที่นายจ้างต้องยื่นต่อกรมสรรพากรเพื่อรายงานการจ่ายเงินได้และภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายให้กับพนักงาน แต่ทั้งสองแบบมีความแตกต่างกัน ดังนี้
ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก เป็นแบบฟอร์มที่นายจ้าง หรือผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) และ (2) ต้องยื่นต่อกรมสรรพากร เพื่อรายงานการจ่ายเงินได้ และภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายให้กับพนักงาน แม้ว่าแบบฟอร์มทั้งสองจะมีวัตถุประสงค์คล้ายกัน แต่ก็มีความแตกต่างกันในรายละเอียดบางรายการ บทความนี้จะอธิบายความแตกต่างระหว่าง ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก อย่างละเอียด เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจและสามารถปฏิบัติตามกฎหมายได้อย่างถูกต้อง
ภ.ง.ด. 1
ภ.ง.ด. 1 เป็นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายสำหรับเงินได้ที่จ่ายในแต่ละเดือน ผู้มีหน้าที่ยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1 ได้แก่ บุคคล ห้างหุ้นส่วน บริษัท สมาคม หรือคณะบุคคลที่จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) และ (2) ให้แก่บุคคลธรรมดา ตัวอย่างเงินได้ที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1 เช่น
- เงินเดือน
- ค่าจ้าง
- ค่านายหน้า
นายจ้างต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1 ภายใน 7 วันนับตั้งแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงินได้ แต่หากยื่นแบบผ่านทางอินเทอร์เน็ต สามารถยื่นได้ภายในวันที่ 15 ของเดือนถัดไป
ภ.ง.ด. 1ก
ภ.ง.ด. 1ก เป็นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายสำหรับเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) และ (2) ตลอดทั้งปีภาษี เป็นการสรุปรายได้และภาษีที่หัก ณ ที่จ่ายให้กับพนักงานทุกคนตลอดทั้งปี แม้ว่าพนักงานคนนั้นจะมีรายได้ไม่ถึงเกณฑ์ที่ต้องเสียภาษีก็ตาม หลังจากนายจ้างยื่น ภ.ง.ด. 1ก แล้ว พนักงานจะได้รับหนังสือรับรองการหักภาษี ณ ที่จ่าย (ภ.ง.ด. 50 ทวิ) เพื่อใช้ประกอบการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตัวอย่างเงินได้ที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1ก เช่น
- เงินเดือน
- ค่าจ้าง
- เบี้ยเลี้ยง
- โบนัส
- เบี้ยหวัด
- บำเหน็จ
- บำนาญ
- เงินค่าเช่าบ้านที่นายจ้างออกให้
- เงินที่คำนวณได้จากมูลค่าของการได้อยู่บ้านนายจ้างที่ให้อยู่โดยไม่เสียค่าเช่า
- เงินค่าภาษีอากรที่นายจ้างหรือผู้อื่นออกแทนให้
- เงินที่นายจ้างจ่ายชำระหนี้ซึ่งลูกจ้างมีหน้าที่ต้องชำระ
- เงินทรัพย์สินหรือประโยชน์ใดๆ บรรดาที่ได้เนื่องจากการจ้างแรงงาน
นายจ้างต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1ก ภายในเดือนกุมภาพันธ์ของปีถัดไป
ความแตกต่างระหว่าง ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก
ภ.ง.ด. 1ก
- เป็นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายรายเดือน
- ต้องยื่นภายใน 7 วันนับตั้งแต่วันสิ้นเดือน (หรือวันที่ 15 หากยื่นออนไลน์)
- ใช้แจ้งข้อมูลรายได้และภาษีหัก ณ ที่จ่ายของเดือนนั้น ๆ
- ต้องแจ้งเฉพาะพนักงานที่มีรายได้ถึงเกณฑ์เสียภาษี
ภ.ง.ด. 1ก
- เป็นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายรายปี
- ต้องยื่นภายในเดือนกุมภาพันธ์ของปีถัดไป
- ใช้เป็นใบสรุปรายการรายปีที่ครอบคลุมข้อมูลรายได้และภาษีของพนักงานทุกคน
เหตุผลที่นายจ้างต้องยื่น ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก
แบ่งเบาภาระภาษีของพนักงาน : การหักภาษี ณ ที่จ่ายทุกเดือน ช่วยให้พนักงานไม่ต้องจ่ายภาษีก้อนใหญ่ในคราวเดียวเมื่อถึงเวลาสิ้นปี
ปฏิบัติตามกฎหมาย : การยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก เป็นหน้าที่ของนายจ้างตามที่กฎหมายกำหนด หากไม่ยื่นแบบ อาจมีโทษปรับ
ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อกรมสรรพากร : ข้อมูลจากแบบ ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก ช่วยให้กรมสรรพากรสามารถคำนวณรายได้และภาษีได้อย่างถูกต้อง
โทษปรับกรณีไม่ยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก
หากนายจ้างไม่ยื่นแบบ ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก ตามกำหนดเวลา อาจมีโทษปรับ ดังนี้
- ปรับไม่เกิน 2,000 บาท กรณีไม่ยื่นแบบแสดงรายการภาษี
- ปรับไม่เกิน 200,000 บาท กรณีไม่ยื่นหรือหลีกเลี่ยงแบบแสดงรายการภาษี และยื่นแบบแสดงรายการภาษีไม่ถูกต้องครบถ้วน
- เงินเพิ่มร้อยละ 1.5 ต่อเดือน ของภาษีที่ต้องชำระ กรณีชำระภาษีไม่ครบถ้วนและไม่นำส่งภาษีตามกำหนด
ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก เป็นแบบฟอร์มที่นายจ้างต้องยื่นต่อกรมสรรพากรเพื่อรายงานการจ่ายเงินได้และภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายให้กับพนักงาน ภ.ง.ด. 1 เป็นแบบรายงานรายเดือน ส่วน ภ.ง.ด. 1ก เป็นแบบสรุปรายปี การเข้าใจความแตกต่างระหว่างแบบฟอร์มทั้งสองมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพื่อให้นายจ้างสามารถปฏิบัติตามกฎหมายได้อย่างถูกต้อง การยื่นแบบภาษีที่ถูกต้องและตรงต่อเวลา นอกจากจะเป็นการปฏิบัติตามกฎหมายแล้ว ยังช่วยแบ่งเบาภาระภาษีของพนักงาน และเป็นประโยชน์ต่อกรมสรรพากรในการคำนวณรายได้และภาษี นายจ้างควรศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ ภ.ง.ด. 1 และ ภ.ง.ด. 1ก จากเว็บไซต์กรมสรรพากร หรือปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านภาษี เพื่อให้มั่นใจว่าได้ปฏิบัติตามกฎหมายอย่างถูกต้องครบถ้วน